Czym jest terapia czaszkowo - krzyżowa?
Terapia czaszkowo-krzyżowa (craniosacral therapy), inaczej zwana kraniosacralną; to delikatna, nieinwazyjna terapia wywodząca się z osteopatii. Powstała w latach 30-stych XX wieku i za jej twórcę uznaje się Williama Garnera Sutherlanda.
Jest rodzajem psychoterapii tkankowej, zwłaszcza tkanki łącznej, która ma zdolność przechowywania ( pamiętania) traumatycznych przeżyć. Terapia ta głównie oddziaływuje na autonomiczny układ nerwowy, regulując współpracę miedzy częścią współczulną (układem odpowiedzialnym za reakcję walki i ucieczki )oraz częścią przywspółczulną (odpowiadającą odpoczynkowi i regeneracji). Dotyczy również wyrównywania napięć w systemie opon mózgowo – rdzeniowych.
Polega na pracy z ciałem pacjenta, gdzie za pomocą subtelnego dotyku ( 5 gramów) wyczuwa się napięcia i nieprawidłowości w strukturach i ruchach tkanek, a także kości całego systemu czaszkowo - krzyżowego.
Systemy na których pracuje Terapia czaszkowo - krzyżowa obejmują:
kości czaszki, kość krzyżową,
fluktuację płynu mózgowo-rdzeniowego,
ruchomość ośrodkowego układu nerwowego i wzajemne napięcia membranowe.
Terapia czaszkowo - krzyżowa działa uspokajająco i wyciszająco, rozluźnia
i uwalnia od napięć oraz stymuluje układ nerwowy, poprawia krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego, krążenie krwi w naczyniachi ukrwienie wszystkich narządów. Wskazana jest jako forma wsparcia z procesach leczenia układu ruchowego, jak również w wielu dysfunkcjach i braku równowagi w organizmie oraz jako forma terapii manualnej
w profilaktyce zdrowia.
Pacjent do terapii jest ubrany.
Wskazania do terapii czaszkowo-krzyżowej u dorosłych
bóle głowy i nawracające migreny
zaburzenia koncentracji i pamięci
chroniczne zmęczenie; syndrom burn out
traumy
dysfunkcje stawu skroniowo - żuchwowego
skolioza i wady postawy
bóle kręgosłupa ( różnego pochodzenia)
zaburzenia metabolizu
zaburzenia układu oddechowego
zaburzenia menstruacji
arytmie i nerwica lękowa
ataki paniki
częste infekcje
zaburzenia snu
depresja
bóle i napięcia psycho - fizyczne niewiadomego pochodzenia
Wskazania do terapii czaszkowo - krzyżowej u niemowląt,
dzieci i młodzieży:
nadpobudliwość
zaburzenia koncentracji
autyzm
trudności w uczeniu się
zaburzenia takie jak: dysleksja, tiki, jąkanie się nerwica
dzieci z cechami upośledzenia umysłowego
alergie i nietolerancja pokarmowe
traumy powstałe w okresie ciąży lub porodu
trauma związana z trudnym porodem a także w okresie niemowlęctwa.
wady okołoporodowe oraz rozwojowe dzieci (wzmożone lub obniżone napięcie mięśniowe)
syndrom KISS;
nocne moczenie u dzieci,
zaburzenia snu,
ulewanie i wczesne ślinienie, asymetria twarzy, główki, wytarcie włosków po jednej stronie
stany zapalne oczu zwłaszcza po jednej stronie
trudności ze ssaniem
wyginanie ciałka
kręcz szyi
asymetryczne układanie ciała
kolki
płaczliwość
obniżone napięcie mięśniowe,
niewłaściwe trzymanie głowy